ฝนตก ฝนตก จะไปเที่ยวที่ไหนดีล่ะ ไม่ไปดีกว่าเพราะกลัวเปียกแต่สำหรับผม การเดินทางท่องเที่ยวหน้าฝนช่างเป็นอะไรที่แสนสบาย ที่พักราคาถูก สถานที่ท่องเที่ยวคนไม่เยอะ ไม่ต้องแย่งใครกินไม่ต้องแย่งใครถ่ายรูป โดยเฉพาะรูปวิวที่บางทีเราไม่ต้องการคนเข้ามาอยู่ในภาพเพราะฉะนั้นหน้าฝนนี่ล่ะ เหมาะสุด ต้นไม้เขียว ป่าสวย
เที่ยวหน้าฝน ตอน เดินทะลุเมฆ ที่ดอยกิ่วลม อุทยานแห่งชาติห้วยน้ำดัง ก็ตามนั้นเลยล่ะครับ ครั้งแรกที่ผมเคยไปกางเต้นท์นอนที่ห้วยน้ำดังก็เมื่อประมาณปี 2549 เกือบสิบปีมาแล้ว ครั้งนั้นจำได้ว่าเช่ารถมอเตอร์ไซด์จากปายแล้วขี่ย้อนกลับมานอนที่ห้วยน้ำดัง
เมื่อเก้าปีที่แล้วอย่าว่าแต่ห้วยน้ำดังเลยครับ ที่ปายเองคนไทยก็ยังรู้จักน้อยมาก ส่วนมากมีแต่ฝรั่งสะพานประวัติศาสตร์ปายยังไม่มีใครเหลียวแลเลยด้วยซ้ำ แต่ทุกวันนี้ร้ายค้าขายของฝากเต็มไปหมด อ่ะ วนกลับมาที่ห้วยน้ำดังกันดีกว่าครับ
ห้วยน้ำดังเป็นอุทยานแห่งชาติที่อยู่ในเขตของจังหวัดเชียงใหม่ ถ้ามาจากตัวเมืองเชียงใหม่ใช้เส้นทาง 107 ต่อด้วย 1095 หรือไปขึ้นรถตู้ที่อาเขตก็ได้ แต่สำหรับคนที่ขึ้นรถตู้ผมแนะนำให้ไปลงที่ปายแล้วเช่ารถเพื่อมาห้วยน้ำดัง เพราะจากทางเข้าไปที่ดอยกิ่วลมประมาณ 6 กิโลเมตร ถ้าเดินคงเสียเวลาเยอะเกินหรือถ้าจะรอโบกรถหน้าฝนก็ลองดูครับ เพราะรถน้อยแน่นอน
ก่อนเข้าก็ต้องชำระค่าธรรมเนียมตามมารยาทครับ เรทราคา อัตราค่าบริการ สำหรับชาวไทย เด็ก 20 บาท ผู้ใหญ่ 50 บาท ชาวต่างชาติ เด็ก 150 บาท ผู้ใหญ่ 300 บาท ผู้สูงอายุเกิน 60 ปี เข้าฟรีครับ ค่านำรถเข้าก็เสียด้วยนะครับ อ่อ ผมสงสัยอยู่หนึ่งอย่าง เวลาที่เราไปเที่ยวอุทยานทำไมบัตรถึงไม่เป็นรูป ณ อุทยานนั้นๆ ส่วนมากที่ผมชอบได้คือ อุทยานแห่งชาติเอราวัณบางทีถ้าผมเป็นนักสะสมคงเซ็งเหมือนกัน
มาครับ กลับมาที่ด่านชำระค่าธรรมเนียม ผมต้องขอชมเจ้าหน้าที่ที่ทำหน้าที่ เพราะช่วงเวลาที่ผมเข้าไปคือประมาณบ่าย 2 โมง ก่อนชำระค่าธรรมเนียม เจ้าหน้าที่ก็แนะนำอย่างดีบอกว่าเข้าไปตอนนี้ด้านบนมีแต่เมฆจะมองอะไรไม่ค่อยเห็น วิวไม่เปิด กลัวเราเสียเงินฟรีแล้วไม่ประทับใจแต่หารู้ไม่ว่า นี่แหละครับ คือสิ่งที่ผมต้องการ เพราะชื่อตอนคือ เดินทะลุเมฆ ที่ดอยกิ่วลม
ระหว่างทางจากด่านเข้าไป ต้นไม้สองข้างทางเขียวชะอุ่มและมีมอสขึ้นตามข้างๆพื้นถนน ดูแล้วคงมีนักท่องเที่ยวมาเที่ยวในช่วงนี้น้อยจริงๆ ผมใช้เวลาขับรถไม่นานครับกับระยะทาง 6 กิโลเมตร เพราะไม่มีรถสวนทางมาเลยสักคัน อ่อ การขับรถให้ปลอดภัยในเส้นทางนี้ควรเปิดไฟหน้ารถด้วยนะครับ เพราะทางไม่กว้างมาก อย่างน้อยถ้ามีรถวิ่งสวนทางมาเขาก็จะได้เห็นรถเราแต่ไกล
เมื่อถึงจุดชมวิวกิ่วลม ภาพไม่ค่อยต่างจากเมื่อ 9 ปีที่แล้วมากนักจะต่างก็คือ จำนวนนักท่องเที่ยวที่น้อยมาก ไม่เกิน 20 คนและเมฆที่วิ่งผ่านตัวเราอย่างรวดเร็ว จากระดับความสูงประมาณ 1,700 เมตร ทำให้อากาศที่ดอยกิ่วลมเย็นตลอดหรือถ้าลมพัดมาแรงๆถึงกับหนาวเลยทีเดียว วันที่ผมไป อุณหภูมิอยู่ที่ 17 องศากว่าๆไม่ถึง 18 องศา
ผมเดินเล่นจนทั่วจุดชมวิวกิ่วลม ตลอดเวลาที่มีลมพัดมาเหมือนกับว่าผมเดินทะลุเมฆ ด้วยละอองน้ำและไอเย็นกระตุ้นให้เราสดชื่นมากเหมือนกับว่าได้รีเซตตัวเองใหม่ ที่ผมบอกว่าเดินทะลุเมฆเพราะว่า เวลาที่เราลงไปที่เมืองปายแล้วมองย้อนขึ้นไปทางห้วยน้ำดัง จะเห็นเมฆปกคลุมอยู่บนนั้นครับ แต่ตองขอบอกว่าบรรยากาศแบบนี้เป็นอะไรที่ผมต้องขวนขวายหาทุกๆปีไม่ที่ใดก็ที่หนึ่งของประเทศไทย
อยากให้ลองมาเที่ยวดูครับแล้วจะรู้ว่าการเที่ยวหน้าฝนไม่ได้ทำให้ความสุขในการท่องเที่ยวของเราลดลง แต่เป็นการเพิ่มมุมมองใหม่ๆในฤดูที่ต่างกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น